Δραστηριότητες του σχολείου μας

Ο κινηματογράφος μέσα από τα μάτια των Εφήβων.

  Η Κινηματογραφική Λέσχη που λειτούργησε φέτος στο σχολείο ο μας, με υπεύθυνους καθηγητές τους  κ. Λούβαρη και την κ. Κουτσονίκα, αποτελείται από παιδιά του τμήματος Β΄1 και Β΄4 σε συνεργασία με παιδιά της Γ΄ Τάξης του 1^ου Γυμνασίου Λαμίας. Κατά  την διάρκεια  της χρονιάς έγιναν προβολές ταινιών με θεματολογία την εφηβική ζωή ενώ πραγματοποιήθηκε και μια διήμερη εκδρομή στην Αθήνα όπου τα  παιδιά παρακολούθησαν την θεατρική παράσταση ‘’Συρανό ντε Μπερζεράκ’’ και επισκέφθηκαν την Ταινιοθήκη της Ελλάδος, το εκπαιδευτικό κέντρο ‘’Καρπός’’ και τα γυρίσματα της τηλεοπτικής σειράς ‘’Κλεμμένα Όνειρα’’. Τέλος, τα μέλη της Λέσχης δημιούργησαν μία ταινία μικρού μήκους, με την οποία θα συμμετάσχουν σε σχετικό διαγωνισμό.

Τα παιδιά σε συνάντηση της ομάδας παίζουν παιχνίδια γνωριμίας.

Πρόγραμμα Αγωγής Υγείας «Το σχολείο των συναισθημάτων». Υλοποιήθηκε από τους μαθητές του Β₂ και με υπεύθυνη καθηγήτρια την κ. Σουλιώτη Στ. ΠΕ₃.

Από την επίσκεψη στο Μουσείο των Ηρακλειδών στην Αθήνα στην έκθεση: C. M. Escher και V. Vasarely.

 Πρόγραμμα Αγωγής Υγείας με θέμα: «Καρδιαγγειακά νοσήματα». Υλοποιήθηκε από τους μαθητές των τμημάτων Γ₁ και Γ_2. Υπεύθυνοι καθηγητές: Μπολούτσος Δήμος και Τσιότρα Μαρία.

Τα τμήματα Γ2 – Γ4 πραγματοποίησαν, στα πλαίσια του προγράμματος Αγωγής Υγείας ,εργασία με θέμα «Φυσική Άσκηση και Διατροφή».Υπεύθυνοι καθηγητές:κ.Κουραβάνας Κων.και κ.Τσιότρα Ξανθή.

Σχετικά με το θέμα τους μίλησαν: η γιατρός κ. Μπριστιάνου και ο καθηγητής Φυσικής Αγωγής κ. Μπουλαλάς.

   

  Την Παρασκευή 14 Μαρτίου 2014 μετά από πρόσκληση του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου μας, είχαμε την τιμή να φιλοξενήσουμε τον γνωστό ψυχίατρο και ψυχαναλυτή κ. Νίκο Σιδέρη. Στην ομιλία του με θέμα «Μιλώ για την κρίση με το παιδί» αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στο πότε, πώς, γιατί και με ποιο σκοπό πρέπει ο γονιός να μιλήσει με το παιδί του γι’ αυτό το δυσάρεστο όσο και τραυματικό ζήτημα που βιώνει η ελληνική οικογένεια. Ως κεντρική ιδέα απ’ όλα όσα ακούσαμε αναδύεται πως είναι επιτακτική ανάγκη η επιστροφή στην ελληνική κουλτούρα. Και ειδικότερα να γίνει κατανοητό στο παιδί ότι είναι ντροπή η επίδειξη πλούτου και το να συμπάσχουμε με τον πόνο των άλλων είναι μέγιστη των αρετών.

θεατρικό έργο του Δημήτρη Ψαθά  «Ζητείται ψεύτης».

Στα πλαίσια  του πολιτιστικού προγράμματος: «Θεατρικό Εργαστήρι» παρουσίασε με επιτυχία το θεατρικό έργο του Δημήτρη Ψαθά  «Ζητείται ψεύτης».

Την παράσταση επιμελήθηκαν: η Δ/ντρια κ. Κουτσονίκα Ανδρονίκη, η Υποδ/ντρια κ. Τσιότρα Μαρία και η κ.Τσιότρα Ξανθή.

«6^ο Γυμνάσιο Λαμίας : 100 χρόνια ιστορίας»

 Πολιτιστικό πρόγραμμα

 Υπεύθυνη καθηγήτρια: Τσιούνη Γεωργία

 Συμμετέχουν: Σκαπέρδα Όλγα

                      Κοντολιού Αλεξάνδρα

 Ομάδα μαθητών: 25 μαθητές της Γ΄ Τάξης

  

Με αφορμή την επέτειο των 100 χρόνων του πέτρινου σχολείου μας, ορόσημο της πόλης, μαθητές της Γ΄ Γυμνασίου αποφάσισαν να συμμετέχουν σε ένα πρόγραμμα διερεύνησης της ιστορίας και της σημασίας του κτιρίου και των μαθητικών γενιών που έχει φιλοξενήσει..

Με αφετηρία τον χώρο στον οποίον κινούνται καθημερινά, με τα αρχιτεκτονικά του στοιχεία και την ζωντανή καταγραφή αρχείων, οι μαθητές συνέχισαν την έρευνα τους στο παράρτημα των Γενικών Αρχείων του Κράτους στην πόλη μας και στα αρχεία του σχολείου από το 1942 μέχρι σήμερα.

                    ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ

  Στις 10 Απριλίου 2014 το σχολείο μας ,στα πλαίσια του πολιτιστικού προγράμματος της εφημερίδας μας,  πραγματοποίησε ημερήσια εκδρομή στους Δελφούς. Οι μαθητές της Β΄ και Γ΄ τάξης που συμμετείχαν στο πρόγραμμα επισκέφθηκαν το μουσείο και τον αρχαιολογικό χώρο των Δελφών , το οποίο σύμφωνα με τη μυθολογία ήταν ο ομφαλός της Γης.

   Το πανελλήνιο ιερό των Δελφών , το πιο ξακουστό μαντείο της αρχαίας Ελλάδας,  βρίσκεται στους πρόποδες του Παρνασσού, στο υποβλητικό φυσικό τοπίο που σχηματίζεται ανάμεσα σε δύο θεόρατους βράχους, τις Φαιδριάδες. Οι Δελφοί ήταν ο ομφαλός της γης, όπου, σύμφωνα με τη μυθολογία, συναντήθηκαν οι δύο αετοί που έστειλε ο Δίας από τα άκρα του σύμπαντος για να βρει το κέντρο του κόσμου, και για πολλούς αιώνες αποτελούσαν το πνευματικό και θρησκευτικό κέντρο και το σύμβολο της ενότητας του αρχαίου ελληνισμού. Η ιστορία των Δελφών χάνεται στην προϊστορία και στους μύθους των αρχαίων Ελλήνων. Σύμφωνα με την παράδοση, εδώ αρχικά υπήρχε ιερό αφιερωμένο στη γυναικεία θεότητα της Γης, και φύλακάς του ήταν ο φοβερός δράκοντας Πύθων. Ο Απόλλωνας σκότωσε τον Πύθωνα και το δικό του ιερό ιδρύθηκε από Κρήτες που έφθασαν στην Κίρρα, το επίνειο των Δελφών, με τη συνοδεία του θεού, μεταμορφωμένου σε δελφίνι. Ο μύθος αυτός σχετικά με την κυριαρχία του Απόλλωνα επιβίωσε σε εορταστικές αναπαραστάσεις που γίνονταν στους Δελφούς, τα Σεπτήρια, τα Δελφίνια, τα Θαργήλεια, τα Θεοφάνεια, και, βέβαια, τα περίφημα Πύθια, που τελούνταν για να θυμίζουν τη νίκη του θεού εναντίον του Πύθωνα και περιελάμβαναν μουσικούς διαγωνισμούς και γυμνικούς αγώνες.

 Η επίσκεψή μας ξεκίνησε από το μουσείο. Χωριστήκαμε σε ομάδες και περάσαμε στο εσωτερικό του μουσείου, όπου είδαμε διάφορα εκθέματα σχετικά με το μαντείο αλλά και ό, τι άλλο είχε διασωθεί από τότε. Το πιο εντυπωσιακό έκθεμα ήταν το άγαλμα του Ηνίοχου. Το άγαλμα ήταν μέρος ενός μεγάλου αφιερώματος, που περιλάμβανε το τέθριππο άρμα και μια δεύτερη ανδρική μορφή. Προσφέρθηκε από τον τύραννο της Γέλας Πολύζαλο, ύστερα από νίκη του σε αρματοδρομία στα Πύθια. Είναι κατασκευασμένο με τη μέθοδο του «χαμένου κεριού» και αποτελεί τυπικό δείγμα του αυστηρού ρυθμού. Θεωρείται έργο μεγάλου καλλιτέχνη, ίσως του Πυθαγόρα από το Ρήγιο.

  Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε τον αρχαιολογικό τόπο των Δελφών ,όπου είδαμε το ναό του Απόλλωνα , που είναι το σημαντικότερο μνημείο του ιερού του Απόλλωνα στους Δελφούς και φτάσαμε μέχρι το στάδιο. Είναι από τα καλύτερα διατηρημένα μνημεία του είδους και βρίσκεται  στο ψηλότερο σημείο επάνω από το ιερό του Απόλλωνα και την πόλη των Δελφών. Το στάδιο είναι στενά δεμένο με την ιστορία των πανελλήνιων Πυθικών αγώνων, αφού εδώ διεξάγονταν τα αθλητικά αγωνίσματα.

Ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία και ένα μέρος που όλοι αξίζει να επισκεφθούν. Αναμφισβήτητα, ο τόπος των Δελφών αποτελεί κόσμημα για τον τόπο μας.

Χαρτοδ  

                                                              Χαρτοδιπλωμένου Άννα Μαρία 

·   Στο διαγωνισμό «ΘΑΛΗΣ» της Μαθηματικής Εταιρείας διακρίθηκαν:

                Από την Γ΄ τάξη

Κατσούδας Παντελής        1^ο βραβείο

Κοτσομπόλης Γιώργος       2^ο βραβείο

Κολορίζος Επαμεινώνδας  2^ο βραβείο

Αρβανιτάκης Γιώργος     Τιμητική διάκριση

Τσερπέλης Ελπιδοφόρος Τιμητική διάκριση

Λασπιάς Δημήτριος         Τιμητική διάκριση             

                   Από την Β΄ τάξη

Ζώης Κων/νος                Τιμητική διάκριση             

Κατσούλα Ελένη            Τιμητική διάκριση             

Χριστοπούλου Δέσποινα Τιμητική διάκριση  

• Στο διαγωνισμό «ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ» διακρίθηκαν:

Αρβανιτάκης Γιώργος     Τιμητική διάκριση

Τσερπέλης Ελπιδοφόρος Τιμητική διάκριση

• Αθλητικές διακρίσεις μαθητών

Τσερπέλης Ελπιδοφόρος: 1^η θέση στα 3χλμ στους σχολ. αγώνες Στίβου και 2^η θέση στον Ανώμαλο Δρόμο  στους Σχολ. Αγώνες Ανώμαλου Δρόμου

Τσιγκόπουλος Σπυρίδων:  1^η  θέση στη Δισκοβολία

Παπαδημητρίου Αλέξανδρος: 3^η  θέση στη Σφαιροβολία

Συμμετοχή 75 ατόμων στο Νυχτερινό Αγώνα στη Λαμία (Night Run)

 1^η θέση στην κατηγορία των Εφήβων για τον Τσερπέλη Ελπιδοφόρο.

Συμμετοχή 12 ατόμων στον αγώνα των 7χλμ (Salomon Lamia City Trail)

Βιβλιοπαρουσιάσεις

Με λένε Ροουζ  XάθαγουεΪ. Είμαι 17 χρονών, εκπαιδεύομαι να προστατεύω                                   

 και να σκοτώνω βρικόλακες, είμαι ερωτευμένη με έναν εντελώς ακατάλληλο                         

τύπο και η καλύτερη μου φίλη διαθέτει μια αλλόκοτη μαγική ικανότητα που

μπορεί να την τρελάνει. Καλώς ήρθατε στην ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΒΡΙΚΟΛΑΚΩΝ! Καλώς

ήρθατε…..στην άλλη πλευρά.     

Σε ένα απεγνωσμένο ταξίδι, δυο φυγάδες συναντιούνται και ενώνουν τις δυνάμεις τους.                       Αν και το μόνο που θέλουν είναι να ξεφύγουν από την σκληρή ζωής τους, σύντομα βρίσκο-

νται στο επίκεντρο μιας τρομερής μάχης. Είναι η μάχη που θα καθόρισει τη μοίρα αλλά και                  το πεπρωμένο της ίδιας της Νάρνια.

Κατσούλα Ελένη, Μάνος Παναγιώτης, Μπολούτσος Χρήστος, Λασπιάς Δημήτρης

Το σχολείο των Συναισθημάτων

ΈΤΟΣ ΙΔΡΥΣΗΣ:2013

ΑΡΙΘΜΟΣ ΜΑΘΗΤΩΝ:20

….Με την καρδιά βλέπει κανείς σωστά. Το ουσιώδες είναι στο μάτι αόρατο…

Καταργώντας την αποκλειστικότητα της ψυχρής λογικής των αριθμών και του δείκτη νοημοσύνης (I.Q.), στο σχολείο των συναισθημάτων πήραμε μαθήματα συναισθηματικής νοημοσύνης (E.Q.), ενώνοντας  μέσα στην τάξη το νου με την καρδιά. Ξεκινήσαμε λοιπόν  ένα ταξίδι στις βαθύτερες γνώσεις των συναισθημάτων με στόχο να δώσουμε νοημοσύνη στο συναίσθημα.

Εμβαθύνοντας στην συναισθηματική νοημοσύνη αποκτήσαμε:

1)Συναισθηματική αυτο-επίγνωση.

2) Μεγαλύτερη ικανότητα εκδήλωσης.  

      θυμού με σωστό τρόπο χωρίς καβγάδες                                                                  

  καλύτερο χειρισμό του άγχους

3)Περισσότερη υπευθυνότητα ,μεγαλύτερη εστίαση στο καθήκον, περισσότερο αυτοέλεγχο, λιγότερες  παρορμήσεις .

4) Βελτιωμένη ενσυναίσθηση και ευαισθησία στα συναισθήματα και τις απόψεις του άλλου.

5) Δεξιότητες για τον καλύτερο χειρισμό των σχέσεών μας.Και τώρα που το ταξίδι μας τελειώνει υπάρχει βαθμολογία ;

Δεν υπάρχει βαθμολογία στο σχολείο μας.                                              

Το τελικό διαγώνισμα είναι

Η ΙΔΙΑ Η ΖΩΗ !!

ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ : Κ. ΣΟΥΛΙΩΤΗ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ                                                                                                 

 ΤΑΞΗ : Β₂

Διογένης, ο κυνικός φιλόσοφος.

Διογένης, ο κυνικός φιλόσοφος.

        Ο Διογένης, ο επικαλούμενος «Κυνικός», ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Φέρεται να γεννήθηκε στη Σινώπη περίπου το 412 π .Χ και πέθανε το 323 π .Χ  στην Κόρινθο. Θεωρείται ο κυριότερος εκπρόσωπος της Κυνικής Φιλοσοφίας. Χρησιμοποιούσε τον αστεϊσμό και το λογοπαίγνιο ως μέσο για τη διδασκαλία του. Πίστευε πως η ευτυχία του ανθρώπου μπορούσε να εξασφαλιστεί με την αυταρέσκεια, τη λιτότητα, την αυτογνωσία και την άσκηση.

     Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΜΕ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ

Διογένης και Διδύμωνας: Ο Διδύμων, οφθαλμίατρος της εποχής, εξετάζει το μάτι μιας κοπέλας. Ο Διογένης, γνωρίζοντας πως ο Διδύμωνας είναι τύπος ερωτύλος, όταν τον βλέπει του λέει.: «Πρόσεχε Διδύμωνα , μήπως εξετάζοντας τον οφθαλμό, φθείρεις την κόρη»

Ο Διογένης και ένας μοχθηρός πολίτης: Κάποτε θέλησε να πειράξει έναν μοχθηρό τύπο που έκανε κακές πράξεις. Ο άνθρωπος αυτός είχε κρεμάσει πάνω απ’ το κατώφλι του σπιτιού του μια επιγραφή που έλεγε: «ΜΗΔΕΝ ΕΙΣIΤΩ ΚΑΚΟ», που σημαίνει «Να μην μπει κανένα κακό». Ο Διογένης πήγε, χτύπησε την πόρτα και όταν του άνοιξαν ρώτησε: «Ο οικοδεσπότης από πού μπαίνει;»

Ο Διογένης και ένας οικοδεσπότης:Ο Διογένης ήταν καλεσμένος σε ένα γεύμα και πήγε στο λουτρό για να πλυθεί. Το λουτρό ήταν πολύ βρώμικο, όμως δεν παραπονέθηκε για να μην προσβάλλει τον οικοδεσπότη. Αντίθετα ρωτά με αστεϊσμό: «Οι εδώ λουόμενοι, που πλένονται κατόπι;»

Κάποτε είδε κάποιος τον Διογένη να ζητά ελεημοσύνη από ένα άγαλμα, και τον ρώτησε γιατί το κάνει αυτό και ο Διογένης απάντησε: “ Εξασκούμαι στο να μην απογοητεύομαι από την αναισθησία των ανθρώπων”

Κάποιος έλεγε ότι η ζωή είναι άσχημη, και ο Διογένης του είπε: ¨ Άσχημη δεν είναι η ζωή, άσχημη είναι η άσχημη ζωή”

                                               Χριστοπούλου Δέσποινα Ελένη

Εργατική πρωτομαγιά

                                   Εργατική πρωτομαγιά

 Η πρώτη του Μάη είναι αργία και είναι παγκοσμίως γνωστή ως «εργατική πρωτομαγιά» ενώ είναι συνυφασμένη με διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις. Λίγοι ωστόσο γνωρίζουν πραγματικά την ιστορική σημασία της συγκεκριμένης ημέρας. Η Πρωτομαγιά είναι ημέρα μνήμης για μία εξέγερση που γράφτηκε με μελανά γράμματα στις σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας και έμεινε γνωστή ως «η σφαγή του Χάιμάρκετ».

Το κυριότερο γεγονός ήταν  οι αιματοβαμμένες εξεγέρσεις των εργατών του Σικάγο στις αρχές Μάη του 1886 ( ύστερα από τις επιτυχημένες διεκδικήσεις των εργατών στον Καναδά το 1872) έπειτα από  την απόφαση που πάρθηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργασίας να γίνουν την πρώτη Μάη του 1886 απεργιακές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις στο Σικάγο.
Και τελικά την Πρωτομαγιά του 1886, τα εργατικά συνδικάτα στο Σικάγο ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας το 8ωρο και καλύτερες συνθήκες εργασίας με σύνθημα «Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο». Τουλάχιστον 400.000 άνθρωποι συμμετείχαν στις απεργίες που γίνονταν σε όλη την χώρα και πάνω από 80.000 στο Σικάγο.
 Οκτώ συλληφθέντες διαδηλωτές δικάστηκαν, τέσσερις αυτών καταδικάστηκαν σε θάνατο και άλλος ένας αφαίρεσε μόνος τη ζωή του στην φυλακή. Η διεθνής προβολή αυτής της δίκης δημιούργησε τα θεμέλια της Εργατικής Πρωτομαγιάς ως Εργατικής Γιορτής.
Όσον αφορά την Ελλάδα η πρώτη διαδήλωση της Πρωτομαγιάς έγινε το 1892 και το 1893 όταν περίπου 2.000 εργαζόμενοι κατέβηκαν στους δρόμους ζητώντας οχτάωρο, Κυριακή αργία και κρατική ασφάλιση στα θύματα εργατικών ατυχημάτων. Η μέρα έχει θεσπιστεί ως αργία και όλες οι υπηρεσίες και οι επιχειρήσεις παραμένουν κλειστές. Τέλος λήγει ο πρώτος εορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς στην Ελλάδα, στις 9 Δεκεμβρίου 1983 τότε που  δικάστηκε και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 10 ημερών Καλλέργης , με εντολή του Προέδρου της Βουλής για διατάραξη της συνεδρίασης.
Κατσούλα Ελένη, Μάνος Παναγιώτης, Μπολούτσος Χρήστος, Λασπιάς Δημ.

Η μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου

                          Η μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου

   Η μοναξιά κτυπά κάποια στιγμή όλους τους ανθρώπους αν και είναι γεγονός ότι οι μεγαλύτερες ηλικίες  νιώθουν πολλές φορές περισσότερη μοναξιά απ’ όσο οι μικρές. Επιπλέον, πολλές φορές η μοναξιά δεν είναι μόνο ζήτημα φίλων, συντροφιάς , αλλά και ζήτημα εσωτερικό, ψυχολογικό, ζήτημα αντιξοοτήτων. Την εποχή της κοινωνικής δικτύωσης θα αναρωτιόταν κανείς πώς γίνεται να αισθανόμαστε μοναξιά. Κι όμως σύμφωνα με μία έρευνα που διεξήχθη στην Αυστραλία , το 42% των ερωτηθέντων  που χρησιμοποιούν 4 ή 5 μεθόδους τεχνολογίας νιώθουν μεγαλύτερη μοναξιά από αυτούς που χρησιμοποιούν μία μόνο μέθοδο. Μάλιστα οι νέοι πού χρησιμοποιούν κυρίως ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης προκειμένου να επικοινωνήσουν με τους φίλους τους νιώθουν τεράστια μοναξιά σε σχέση με αυτούς που χρησιμοποιούν την άμεση επικοινωνία με φίλους και γνωστούς. Αυτό που δεν ξέρουμε είναι το αν οι νέοι χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και γενικά την τεχνολογία για να ξεχαστούν από την μοναξιά που τους πολιορκεί καθημερινά ή αν χρησιμοποιούν social media , τα οποία όχι μόνο δεν τους βοηθούν αλλά αυξάνουν την μοναξιά τους. Φυσικά η  τεχνολογία μπορεί να έχει θετική επίδραση στις σχέσεις μας αλλά σκεφτείτε πόσοι άνθρωποι σήμερα <συναντούν> τους φίλους και τους συνεργάτες τους online. Έτσι δημιουργείται μία εικονική  πραγματικότητα (virtual reality) στην οποία οι νέοι εθίζονται και δεν μπορούν να την αποχωριστούν καταλήγοντας με μόνη συντροφιά την μοναξιά τους. Το να αισθανόμαστε μόνοι κάποιες φορές όχι μόνο δεν μας βλάπτει αλλά μας βοηθάει και να γνωριστούμε καλύτερα με τον εαυτό μας, να μάθουμε και να αποδεχτούμε τα προτερήματα και τα ελαττώματά μας. Εξάλλου η μοναξιά είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης ύπαρξης. Κι όντως, η μοναξιά ανήκει στην κραυγαλέα πραγματικότητα. Υποθάλπεται και συντηρείται, είναι  παρούσα στις άθλιες φτωχογειτονιές, είναι έντονη στα μεγάλα αρχοντόσπιτα , είναι υπαρκτή στις παγωμένες φιλίες και στις τραυματισμένες οικογένειες. Ζούμε καθημερινά με την μοναξιά , είτε στο δικό μας είτε στο διπλανό σπίτι παρ’ όλες τις κατακτήσεις του σύγχρονου πολιτισμού μας, της εποχής που λιγόστεψε η αγάπη για τον πλησίον, αφού στην θέση της έρχεται και δυναστεύει η αδιαφορία, η επιθετικότητα, το μίσος και ο ατομισμός. Το ερώτημα εδώ είναι αγωνιώδες. Θα μπορέσουμε άραγε να ζεστάνουμε τις παγωμένες ψυχές; Θα καταξιωθούμε να δώσουμε νόημα στην ζωή μας; Ή θα μείνουμε αδιάφοροι περαστικοί μπροστά στην ανθρώπινη δυστυχία; Αν δεν ενεργήσουμε, αν δεν αποτρέψουμε στον άμεσο κύκλο της κοινωνικής μας αναστροφής , την δυστυχία της μοναξιάς , θα εξισώσουμε την ύπαρξή μας με ένα ψυχρό αριθμό μέσα στην ανωνυμία ενός πλήθους ουδέτερου, άχρωμου και ανεύθυνου.

Καραγκούνη Κωνσταντίνα, Κυρίτση Βασιλική, Μακρυγιάννη Δήμητρα.

Νέλσον Μαντέλα :Ένας μαχητής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Νέλσον Μαντέλα :Ένας μαχητής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

  Ο Νέλσον Μαντέλα είναι ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα σύμβολα προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της εποχής μας. Γεννήθηκε στο Τρασκέι, στη Νότιο Αφρική και ήταν γιος ενός φυλάρχου. Ο Μαντέλα  αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή και το 1944, έγινε μέλος του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου (ANC) ενώ εργάστηκε ενεργά  για την εξάλειψη των πολιτικών του απαρτχάιντ του κυβερνώντος Εθνικού Κόμματος. Φυλακίστηκε για 27  χρόνια από το καθεστώς των λευκών και χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του κατά τη διάρκεια της δίκης του: «Πάλεψα ενάντια στην κυριαρχία των λευκών, πάλεψα και ενάντια στην κυριαρχία των μαύρων. Αυτό που επιθυμώ είναι το ιδανικό μιας δημοκρατικής και ελεύθερης κοινωνίας, όπου όλοι οι άνθρωποι συμβιώνουν αρμονικά και απολαμβάνουν ίσων ευκαιριών. Είναι ένα ιδανικό, το οποίο ελπίζω να ζήσω και να το πραγματοποιήσω. Αλλά αν χρειαστεί, είναι ένα ιδανικό για το οποίο είμαι προετοιμασμένος να πεθάνω».  Ο Μαντέλα καταδικάστηκε σε ισόβια αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να γίνει σύμβολο της αντίστασης στο διογκούμενο κίνημα κατά του απαρτχάιντ, αρνούμενος κατ’ επανάληψη να συμβιβάσει τις πολιτικές του θέσεις για να επιτύχει την απελευθέρωσή του. Τελικά, αποφυλακίστηκε το Φεβρουάριο του 1990 και ενέτεινε τη μάχη του εναντίον της καταπίεσης για να επιτύχει τους στόχους που αυτός και άλλοι είχαν θέσει σχεδόν σαράντα χρόνια πριν. Το 1993 του απονεμήθηκε το Νόμπελ Ειρήνης που το μοιράστηκε με τον τότε πρόεδρο Φρεντερίκ Ντε Κλερκ. Τον Μάιο του 1994, ο Μαντέλα ορκίστηκε ως ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής, ένα αξίωμα που κράτησε μέχρι το 1999. Προέδρευσε κατά την περίοδο που η χώρα άφησε πίσω της την διακυβέρνηση από μια μειονότητα και το απαρτχάιντ κερδίζοντας το διεθνή σεβασμό για την προάσπιση της εθνικής και διεθνούς συμφιλίωσης. Πέθανε στις  7 Μαΐου 2014 και σε ηλικία 95 ετών.

Ορισμένα από τα σημαντικότερα λόγια του Νέλσον Μαντέλα :

«Από την πλευρά μου έχω κάνει την επιλογή μου. Δεν θα εγκαταλείψω τη Νότια Αφρική, ούτε θα παραιτηθώ. Μόνο μέσω κακουχιών, θυσιών και μαχητικής δράσης μπορεί θριαμβεύσει η ελευθερία. Ο αγώνας είναι η ζωή μου. Θα συνεχίσω να αγωνίζομαι για την ελευθερία μέχρι το τέλος των ημερών μου», είχε δηλώσει ο Νέλσον Μαντέλα στις 26 Ιουνίου 1961 στο Νοτιοαφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο.

«Στη διάρκεια της ζωής μου έχω αφιερώσει τον εαυτό μου στον αγώνα του αφρικανικού λαού. Έχω αγωνιστεί εναντίον της κυριαρχίας των λευκών και έχω αγωνιστεί ενάντια στην κυριαρχία των μαύρων. Έχω στην καρδιά μου το ιδανικό μιας δημοκρατικής και ελεύθερης κοινωνίας στην οποία όλοι οι άνθρωποι θα συμβιώνουν αρμονικά με ίσες ευκαιρίες. Είναι ένα ιδανικό που ελπίζω να ζήσω αρκετά ώστε να το δω να υλοποιείται. Αλλά, Θεέ μου, αν χρειαστεί, είναι ένα ιδανικό για το οποίο είμαι έτοιμος να πεθάνω», είχε πει κατά τη διάρκεια της δίκης του στις 20 Απριλίου του 1964.

«Στέκομαι εδώ μπροστά σας όχι ως προφήτης αλλά ως ταπεινός υπηρέτης του λαού. Οι ακούραστες και οι ηρωικές σας θυσίες έχουν καταστήσει δυνατό για εμένα να βρίσκομαι εδώ σήμερα. Για τον λόγο αυτόν εναποθέτω τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής μου στα χέρια σας», είχε δηλώσεις στις 11 Φεβρουαρίου 1990 όταν απελευθερώθηκε από τη φυλακή.

«Η ώρα για την επούλωση των πληγών έχει έρθει… η στιγμή για να γεφυρωθεί το χάσμα που μας χωρίζει έχει έρθει. Η ώρα να χτίσουμε βρίσκεται στα χέρια μας», είχε πει κατά την ορκωμοσία του ως πρόεδρος της Νότιας Αφρικής στις 10 Μαΐου 1994.

«Κανείς δεν γεννιέται μισώντας τον πλησίον του εξαιτίας του χρώματος του δέρματός του ή του παρελθόντος ή της θρησκείας. Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να μισούν κι αν μάθουν να μισούν, μπορούν να μάθουν και πώς να αγαπούν, γιατί η αγάπη έρχεται πιο φυσικά στην ανθρώπινη καρδιά από ότι το αντίθετό της», ανέφερε στην αυτοβιογραφία του με τίτλο Long Way To Freedom.

«Αυτό που έχει σημασία στη ζωή δεν είναι μόνο το γεγονός ότι έχουμε ζήσει. Η διαφορά έχουμε κάνει στις ζωές των άλλων είναι που καθορίζει τη σημασία της ζωής που ζούμε».

«Ζούμε σε ένα κόσμο όπου η γνώση και η πληροφόρηση έχουν κάνει τεράστια άλματα, αλλά εκατομμύρια παιδιά δεν έχουν την ευκαιρία στη μάθηση. Ζούμε σε ένα κόσμο όπου η πανδημία του AIDS απειλεί την ίδια τη δομή της ύπαρξής μας. Ωστόσο, εμείς ξοδεύουμε περισσότερα χρήματα για όπλα και όχι για τη θεραπεία και την υποστήριξη εκατομμυρίων ανθρώπων που έχουν μολυνθεί από τον ιό του HIV. Είναι ένας κόσμος όπου η ελπίδα και οι δυνατότητες μπορούν να θριαμβεύσουν. Είναι επίσης ένας κόσμος γεμάτος απελπισία, ασθένειες και πείνα», είχε πει κατά τη διάρκεια συναυλίας στο Γιοχάνεσμπουργκ στις 2 Ιουλίου 2005.

«Την τελευταία ημέρα της ζωή μου θέλω να ξέρω ότι όσοι αφήνω πίσω μου θα πουν : «Ο άνθρωπος που κείτεται εδώ έκανε το καθήκον του για τη χώρα και το λαό του», είχε δηλώσει το 1999

                                                                                                                    Κατσούδας Νικόλαος

Ο Σπερχειός, το ποτάμι μας

Ο Σπερχειός, το ποτάμι μας

  Ο Σπερχειός είναι ποταμός της Στερεάς Ελλάδας, που παλαιότερα ονομαζόταν Αλαμάνα, ονομασία γνωστή σήμερα κυρίως από τη Μάχη της Αλαμάνας. Ο Σπερχειός έχει μήκος 82 χιλιόμετρα. Πηγάζει από το βουνό Τυμφρηστός (Βελούχι) της Ευρυτανίας και, με γενική κατεύθυνση προς τα ανατολικά, εισέρχεται στη Φθιώτιδα, διασχίζει την ομώνυμη κοιλάδα (Κοιλάδα του Σπερχειού), ανάμεσα στην Οίτη και στη δυτική προέκταση του όρους Όθρυς, και χύνεται στον Μαλιακό Κόλπο. Ο Σπερχειός ποταμός (που στην αρχαιότητα ονομαζόταν Αχελώος) συνδέεται επίσης στενά με την αρχαία ελληνική μυθολογία. Η κοιλάδα του Σπερχειού,η σημερινή Φθιώτιδα ως συνέχεια της Ομηρικής Εριβώλακας Φθίας, θεωρείται από τον Όμηρο, όσο και από άλλους αρχαίους και νεότερους συγγραφείς, επιστήμονες και ερευνητές ως αναπόσπαστο τμήμα του βασιλείου των Αιακιδών, κατά τους μυκηναϊκούς χρόνους καθώς και τόπος καταγωγής του Ομηρικού Αχιλλέα. Ο Όμηρος τοποθετεί τον Σπερχειό πριν τον Ωκεανό. Οι θάλασσες, οι πηγές και τα νερά που πηγάζουν από τη γη προέρχονται από αυτόν. Στην Ιλιάδα, θεωρούσαν, ανώτερο του Σπερχειού, μόνο τον Δία. Αντίθετα, ο Ησίοδος τον συγκαταλέγει στα παιδιά της Τηθύος και του Ωκεανού. Κόρες του Σπερχειού ήταν οι Σειρήνες, οι Νύμφες και πολλές άλλες πηγές (π.χ. Κασταλία, Καλλιρρόη). Ο Σπερχειός είχε αρκετές μορφές. Συνήθως, απεικονίζεται από τη μέση και κάτω σαν ψάρι, γενειοφόρος με κέρατα στο κεφάλι του. Άλλες μορφές του ποτάμιου θεού ήταν σαν φίδι, σαν ταύρος και σαν ανθρωπόμορφο ον με κεφάλι ταύρου, που από τα γένια του έτρεχαν πολλά νερά. Στις περισσότερες μορφές του ήταν ένα άσχημο τέρας. Γνωστός είναι ο μύθος, σύμφωνα με τον οποίο ο Ηρακλής πάλεψε με τον Σπερχειό για χάρη της Δηιάνειρας. Μετά από μεγάλη γιγαντομαχία ο Ηρακλής νίκησε τον Σπερχειό, αφού του έσπασε το ένα κέρατο και τον έριξε στο χώμα. Από το αίμα που έπεφτε γεννήθηκαν οι Σειρήνες. Ο Σπερχειός για να πάρει πίσω το κέρατο έδωσε σαν αντάλλαγμα στον Ηρακλή το κέρας της Αμάλθειας, που ήταν πηγή αφθονίας και γονιμότητας. Υπάρχει κι ένας μύθος για τις Εχινάδες νησίδες που βρίσκονται απέναντι στις εκβολές του. Σύμφωνα με αυτόν, οι Εχινάδες ήταν κάποτε Νύμφες, που δυστυχώς ξέχασαν να τιμήσουν το θεό Σπερχειό. Τότε, αυτός θύμωσε και τις μεταμόρφωσε σε νησιά. Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό που πρέπει να τονιστεί για τον Σπερχειό ποταμό είναι ότι παρέχει πολλά οφέλη στους ανθρώπους.  Κατά την αρχαιότητα και στις δύο όχθες του κατοικούσαν οι Αινιάνες. Το 995 ο Νικηφόρος Ουρανός νίκησε παρά τον ποταμό αυτόν τους Βούλγαρους. Κατά την Επανάσταση του 1821 δόθηκε στην περιοχή της γέφυρας πριν τις εκβολές του η Μάχη της Αλαμάνας, όπου και αιχμαλωτίσθηκε ο Αθανάσιος Διάκος. Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας ο ποταμός αυτός ήταν το πρώτο σύνορο του Ελληνικού Βασιλείου. Το 1941 ο Σπερχειός αποτέλεσε τη δεύτερη διασυμμαχική αμυντική γραμμή στην κάθοδο των Γερμανών.

  Ο ποταμός με τα άφθονα φερτά υλικά που σχημάτισε αυτή την προσχωσιγενή πεδιάδα της Ανθήλης, της Ροδίτσας, των Θερμοπυλών και της Αγ. Τριάδας. Στην περιοχή του Δέλτα τα εδάφη είναι άργυρο-ιλυώδη, πλούσια σε ασβέστιο και μαγνήσιο και μέτρια εφοδιασμένα σε κάλιο, γεγονός που κάνει το έδαφος κοντά στον Σπερχειό πολύ εύφορο και γόνιμο. Επιπλέον, στα νερά του ποταμού ευδοκιμούν πολλά είδη ψαριών (κέφαλοι, γοφάρια, γλώσσες, κοκκάλια, λαβράκια, τσιπούρες κλπ.). Έτσι η αλιεία της περιοχής παραμένει ακμαία ενώ συμβάλλει και στο να «κρατηθέι ζωντανή» η τοπική οικονομία. Από όποια πλευρά κι αν το δει κανείς, ο Σπερχειός αποτελεί από την αρχαιότητα έως σήμερα ένα σπουδαίο κομμάτι του τόπου μας.

Οι στόχοι της Ευρωπαϊκης Ένωσης

Οι στόχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Η ιδέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης γεννήθηκε από την ανάγκη των λαών να αντιμετωπίσουν με συλλογικό τρόπο κοινά προβλήματα, οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά, των οποίων η οξύτητα και η περιπλοκότητα προκαλούν ανασφάλεια στους πολίτες και δημιουργούν συχνά εκρηκτικές καταστάσεις. Γι’ αυτό οι στόχοι που έθεσε η ενωμένη Ευρώπη σχετίζονται άμεσα με την επίλυση αυτών των ζητημάτων και την εξασφάλιση της συνεχούς προόδου  της γηραιάς ηπείρου.

  Πρωταρχική μέριμνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η δημιουργία των κατάλληλων προϋποθέσεων για οικονομική ανάπτυξη και ευημερία όλων των κρατών μελών της. Σ’ αυτό το πλαίσιο εφαρμόζεται η χρηματοδότηση των παραγωγικών τομέων της οικονομίας κάθε χώρας, η χάραξη ενιαίων προγραμμάτων ανάπτυξης, η υιοθέτηση κοινού νομίσματος, του ευρώ και η κατάργηση των δασμών για τη διευκόλυνση του εμπορίου και των ανταλλαγών. Έτσι, προσδοκάται ότι σταδιακά θα λυθούν τα επείγοντα προβλήματα, θα δοθούν σε όλους τους λαούς ίσες ευκαιρίες για πρόοδο και θα καταργηθεί η διάκριση των κρατών σε ισχυρά και ανεπτυγμένα και σε ανίσχυρα και αναπτυσσόμενα που εξαρτώνται και ελέγχονται από τα πρώτα.

  
  Δεύτερος στόχος είναι η διατήρηση της πολιτικής σταθερότητας με την ανάδειξη της δημοκρατίας ως του μόνου πολιτεύματος που εγγυάται την έννομη τάξη και αναβάθμιση του συνολικού επιπέδου ζωής. Με τους θεσμούς και τις αρχές της η Ευρώπη επιδιώκει να εξαλείψει τον κίνδυνο εμφάνισης αυταρχικών καθεστώτων αλλά και να διαφυλάξει τις αξίες της ισότητας, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, καθώς και τα κατοχυρωμένα δικαιώματα ατόμων και εθνικών συνόλων.

     
  Επιδίωξη της ενωμένης Ευρώπης είναι και η διατήρηση της ειρήνης στον γεωγραφικό της χώρο. Η ανάμνηση των δύο παγκοσμίων πολέμων που αιματοκύλισαν την Ευρώπη έχει ενισχύσει την πεποίθηση ότι οι ευρωπαϊκοί λαοί δεν πρέπει να βρεθούν σε ανάλογη θέση και ότι οι αντιθέσεις θα επιλύονται με το διάλογο και όχι με τη βία. Παράλληλα γίνεται προσπάθεια για την εφαρμογή ταυτόσημης εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής που θα συντελέσει στην απόκτηση μιας πιο δυναμικής παρουσίας στη διεθνή σκηνή, έτσι ώστε να αποτραπούν πιθανοί κίνδυνοι από υπονομευτές αυτού του υπερεθνικού οργανισμού.

    
   Άλλο ένα μέλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι και η συνεργασία κα η αμοιβαία προσπάθεια για την αντιμετώπιση οικουμενικής εμβέλειας προβλημάτων, όπως είναι η οικολογική καταστροφή, η ανεργία και η μετανάστευση. Έχει  ήδη γίνει κατανοητό ότι μία χώρα δεν μπορεί να δώσει αποτελεσματικές λύσεις σ’ αυτά τα ακανθώδη θέματα. Κρίνεται, λοιπόν, αναγκαία η κοινή συμπόρευση και η αναζήτηση τρόπων συντονισμένης δράσης που θα εξασφαλίσουν ευοίωνες προοπτικές για το μέλλον.

     
  Επιπρόσθετα, η διαμόρφωση ευρωπαϊκής συνείδησης από τους πολίτες των κρατών – μελών θα αποτελέσει παράγοντα συνοχής και ενότητας. Αυτό επιτυγχάνεται με πολιτιστικές ανταλλαγές που καλλιεργούν την ιδέα δημιουργίας ενός ευρωπαϊκού πολιτισμού, στον οποίο έχουν ισότιμη συνεισφορά όλα τα ευρωπαϊκά έθνη. Συγχρόνως όμως η υγιής ένωση επιδιώκει και τη διατήρηση της πολιτιστικής ιδιαιτερότητας κάθε λαού με την αναγνώριση του δικαιώματος του να έχει τη γλώσσα, τη θρησκεία του, την παράδοση, την ιστορία και τον πολιτισμό του. Έτσι, η ευρωπαϊκή ταυτότητα θα οικοδομηθεί πάνω στο σεβασμό του διαφορετικού και στην αντίληψη ότι δεν υπάρχουν ανώτεροι και κατώτεροι λαοί.

     
 Συμπερασματικά, όραμα αποτελεί η δημιουργία ενός πολυπολιτισμικού υπερεθνικού συνόλου, δημοκρατικού και πρωτοποριακού που θα δικαιώσει τις ελπίδες για ειρήνη, εξέλιξη και ευτυχισμένη διαβίωση. Προς αυτή την κατεύθυνση έχουν  γίνει πολλά αλλά πρέπει να γίνουν ακόμη περισσότερα, για να υλοποιηθούν οι στόχοι της ενωμένης Ευρώπης και να τεθούν οι βάσεις για μια δυναμική, ουσιαστική και επιτυχημένη παρουσία της στο παγκόσμιο στερέωμα.

Χοϊδά Βασιλική   Τσερπέλης Ελπιδοφόρος   Χαντζής Θεμιστοκλής

Το γέλιο στη ζωή μας.

                      

  Όπου και να κοιτάξουμε γύρω μας βλέπουμε ανθρώπους να γελάνε. Το γέλιο είναι μία αυθόρμητη ηχηρή έκφραση χαράς ή ευχαρίστησης, αντίδρασης σε κάτι αστείο, η οποία παράγεται από γρήγορες κινήσεις του διαφράγματος και των κοιλιακών μυών.

  Μια ματιά γύρω μας, στα μέσα του καλοκαιριού, μας βοηθάει να διαπιστώσουμε ότι οι άνθρωποι χαμογελούν περισσότερο απ’ ότι τον χειμώνα. Ο μέσος άνθρωπος γελάει περίπου 17 φορές το καλοκαίρι και 8 φορές το χειμώνα την ημέρα. Γιατί λοιπόν <<δημιουργήθηκε>> το γέλιο και ποιο σκοπό εξυπηρετεί; Οι ψυχολόγοι της εξέλιξης πιστεύουν ότι προτού φθάσουμε στο γέλιο ξεκινήσαμε από το χαμόγελο, το οποίο ήταν μία βασική μορφή επικοινωνίας, με την οποία τα άτομα έδειχναν την πρόθεσή τους να συνεργαστούν με κάποιον άλλον. Το χαμόγελο, όμως, έχει ένα πρόβλημα: μπορεί να είναι εντελώς ψεύτικο! Για επικοινωνιακούς λόγους έπρεπε να βρεθεί μια άλλη μορφή δύσκολη στην τεχνική παραγωγή. Το γέλιο είναι μία τέτοια μορφή επικοινωνίας, γιατί δεν είναι εύκολο να προσποιηθεί κανείς ότι γελάει. Έτσι γελώντας με κάποιον άλλον, οι πρόγονοί μας έδειχναν τις ειλικρινείς προθέσεις τους, έκαναν συμμαχίες και οριοθετούσαν τη μορφή σχέσης τους.

Το γέλιο ενέπνεε, εμπνέει και θα συνεχίζει να εμπνέει πολλούς καλλιτέχνες τόσο στο χώρο της μουσικής όσο και στο χώρο των υπόλοιπων τεχνών. Έχουν γραφτεί πολλά τραγούδια για το γέλιο. Μερικά από αυτά είναι: ‘Είναι το γέλιο σου’-Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ‘Να σε δω να γελάς’-Κίτρινα ποδήλατα και πολλά άλλα. Επιπλέον, το γέλιο έχει επικρατήσει και στην λαϊκή βάση της Ελλάδας και άλλων χωρών. Πολλές εκφράσεις έχουν δημιουργηθεί για το γέλιο. Μερικές από αυτές είναι: ‘’Για γέλια και για κλάματα’’, ‘’Σκάω στα γέλια’’, ’’Το γέλιο της αρκούδας’’.

Το γέλιο μας δίνει χαρά και ζωντάνια και μας κάνει να χαιρόμαστε τον κόσμο στο οποίο ζούμε παρόλο τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε. Τέλος, το γέλιο μας ανακουφίζει ψυχικά και μας βοηθάει να απαλλαγούμε από το στρες και να ζήσουμε πολλά και ευτυχισμένα χρόνια!!!

ΕΙΡΗΝΗ ΖΙΑΚΑ, ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΛΤΣΑΣ, ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΙΑΝΝΕΛΗ